Beginnen met schilderen, ik heb er zin in of doe alsof.

Drie doeken staan klaar, eentje moet er toch lukken!

Ik begin als op papier, met lijnen inkt. 

Daarna een aantal vegen in kleur. Ik ben geraakt door beweging en tegenbeweging, pro en contra, tegenstelling en evenwicht en de dynamiek die daardoor ontstaat.

 Bovendien is ze droevig, met de mond gesnoerd houdt ze zich in?

De kleuren rood, groen, en zwart en wit komen uit het oorspronkelijke schilderij.

Ik werk gestaag door en aan het eind van de dag is dit het resultaat:

Een voornamelijk met paletmes geschilderd werk, dus vrij grof en pasteus. De ogen zijn het belangrijkst, de mond is een blurr.

Ziezo, nummer een is klaar.

 

Nummer twee begon als volgt:

en werd een bont geheel dat me niet meer aan mijn eigen werk deed denken maar aan oud werk van mijn vroegere maatje Margot van Ewijk. Met Margot was ik GoBoo.

We maakten installaties, muurschilderingen en waren enorm op elkaar ingespeeld. Margot schildert prachtige portretten en vreemd dat er nou een bij mij opduikt.

Margot zou daar iets prachtigs van brouwen, maar ik draaide het op zijn kop en maakte er dit van:

Een clowneske Gitane, met mooie dromen in haar verfhuid.

 

Wat nu!  Twee schilderijen af en geen tijd voor een derde poging.

Ik mailde mijn moeder, mijn helpdesk op dit gebied. Zij mailde terug: Het is allebei niks, je vind je onderwerp niks, dus de produkten zijn ook niks en als je denkt de kunstliefhebber wat te kunnen aansmeren dan ben je simpel: Daar prikken ze toch doorheen.

Ik denk echter de kunstliefhebbers best te kunnen foppen. Ze kopen toch ook tulpen en massaproduktie rozen notabene op behang? Al moet ik toegeven dat het CBK publiek waarschijnlijk eerder een CBK-visie heeft dan een bijenkorf-filosofie. Bovendien kan ik best een goed schilderij maken op basis van een onderwerp dat ik niet zelf heb gekozen. 

Gedurende mijn korte vakantie met het gezin denk ik na.

Terug in Rotterdam weet ik het: De eerste Gitane is de klos. Ik ga haar afwerken, zet mijn naam erop en lever het in. Dat is zo gepiept!

Ik begin met de naam: Mijn leerlingen bezweer ik altijd vroeg te beginnen met signeren. Dan past het in het schilderij, wordt het deel van de compositie en geen schoolse handtekening. Dat had ik ook moeten doen, maar ik had bedacht dat, omdat dit zo'n klein doekje is het op de zijkant moest, die ook nog bijgewerkt moest worden en niet klaar was. Kortom, ik viel in mijn eigen kuil en voor ik eruit was was ik een dag verder! 

De eerste penseelstreek leidde tot een hele reeks die tot de rest van de middag duurde. Er kwamen streken bij die net niet op de goede plek stonden, weggeveegd werden en een aantal millimeter verplaatst moesten worden, of dikker of langer geschilderd, of..

Nu is het gezicht is omsloten door zwart en rood waardoor het beter naar voren komt. Verder zijn er wat details bijgewerkt (gele vlekken, rode strepen)

.

Op de rechter zijkant staat mijn naam en jaar. In tekens van boven naar beneden en met de blokprint achtige kleurverdeling krijgt het een oosterse sfeer.

Misschien niet helemaal geschikt voor een Spaanse Zigeunerdame.

Ik ben tevreden.

Het is nu zondag, uiterlijk vrijdag kan ik het brengen. Hopelijk is het dan een beetje droog.