Hella De Boo

uitnodiging Expo Coco-mat vanaf 2-11-2018

Lees meer >> | 1161 keer bekeken

Fascinatie voor het levende!

Men zegt vaak dat ik in verschillende stijlen werk:

Men ziet olieverfschilderijen van mens of dier in veel kleuren, duidelijke penseelstreken, grote contrasten en met typerende lijnen. Die schilderijen lijken, zegt men, ook al is zijn ze eerder expressionistisch dan realistisch. Soms vraagt men me dan ook een portret te maken.

Ook ziet men schilderijen waar vlakken het uitgangslandschap overheersen in een lyrische dans van kleuren en verf. Dit noemt men dan bijna abstract, ware het niet dat sommige kleurvlakken een herkenbare vorm vertonen, een boom, een kerktorentje.

Dan weer ziet men hardere lijnen, bijna constructivistisch, bijna grafisch bruut binnenkomen in het zicht. Geen ontwijken mogelijk.

Vanwaar die verschillen?  Het antwoord is eenvoudig: Het ligt aan het onderwerp.

Een schilderij ontstaat uit fascinatie, in mijn geval is dat vaak natuur en levende wezens. Gedurende het begin van het proces maak ik foto’s, schetsen en bepaal compositie en grootte, alsmede het materiaal.

Sommige schetsen monden niet uit in een groter werk, ze blijven broeden in het schetsboek of drukken als klein werk al uit wat ik wil, en de fascinatie is gesust.

Een groot werk begin ik voorzichtig, realistisch zo te zeggen: Alle ogen en neuzen op de juiste plaats. Daarna volgt er een proces van afgewisseld intuïtie en analyse, voelen en denken. Dat kan, in het geval van een schilderij, wel meerdere jaren duren. Ik voed het schilderij en het schilderij voedt mij, de fascinatie evalueert, er ontstaat een dialoog net alsof je met een levend persoon praat, overlegt, of soms zelfs schreeuwend ruzie maakt.

Daardoor pakt het ene werk heel expressief uit en het andere zacht realistisch, of constructivistisch, of minimalistisch. Alles staat of valt met het respect dat je kan opbrengen voor je fascinatie, je onderwerp en de groei die er plaatsvindt.

Laatst heb ik mijn oma getekend. Oma is al 35 jaar dood. De bijgewerkte foto was voldoende om mijn herinnering wakker te maken en haar met liefde potlood- voor potloodstreepje te laten manifesteren. Voor ons allebei was dit juist. De geschilderde Oma-pogingen verdwenen in het afval.

De kleine, kleurige werken zijn puur intuïtieve werken, een heerlijk spel van zoeken, voelen combineren en er woordlooswijzer uitkomen.

Hella De Boo, verhaal expo COCO-MAT Rotterdam, oktober 2018

Lees meer >> | 1220 keer bekeken

Place Bon Ton Pijnackerplein 2 juni 2018

Lees meer >> | 1285 keer bekeken

Schilderij van 2015, de genomineerden. Een Analyse.

De Genomineerden van het schilderij van dit jaar zijn bekend! Wat is het geworden? Wat laat het zien?

 

 De 15 Nederlandse finalisten

 

Het schilderij van het jaar laat een prachtige tendens zien. De nadruk bij zowel de Nederlandse als de Belgische genomineerden ligt op realisme, waaraan een duidelijk vakmanschap ten grondslag ligt. Expressie en abstractie zijn met name bij de Nederlandse keuze ondervertegenwoordigd.

 

De 15 Belgische finalisten.

Bij de Nederlandse inzendingen zien we een heel voorzichtig kleurgebruik: Bruinen en blauwen overheersen. Bij onze zuiderburen is het palet gevarieerder.

De Noorderlingen laten in zichzelfgekeerde mensen zien, afgezien van de lachende Frits Philips, en zelfs de strandgasten lopen van ons af. De Zuiderlingen snijden ook sociaal (maatschappelijke) onderwerpen aan: Een vrijend stel in abstractie, een vreemdeling aan tafel; een grote familie zonder individuele kenmerken, maar ook licht en donker in de mens.

Lees meer >> | 2112 keer bekeken

Arboretum Trompenburg en De Esch

Arboretum Trompenburg in de herfst.

De Esch

De laatste gemaakt door Bert Wit, prachtig!

Lees meer >> | 1911 keer bekeken

Wanorde en Chaos in de les.

De cursisten praatten allemaal door elkaar heen, de koffie was lekker en het was immers vrijdagochtend. Mijn beginnende lesstem verdween in het geruis. Chaos... Een snerpend geluid op mijn vingers deed ze verontwaardigd omkijken. Ik sprak. Orde.  Enige overeenkomst met welk scheppingsverhaal dan ook is toeval.

Wat is het nut, vroeg iemand zich af, van het gebruiken van wanorde tijdens het creatieproces. "Wanorde is niets anders dan de aanwezigheid van veel informatie op hetzelfde moment. Geniet van de wanorde", zei ik, "laat het toe, gebruik het. Het bergt ongelovelijk veel potentiele keuzes in zich. Elke keuze die je maakt zorgt voor een ordening. Alleen jij zou die keuze maken en alleen jij wandelt dat pad op".

Wanneer je heel vroeg in het proces gaat ordenen, maak je heel vroeg keuzes die de rest kunnen bepalen, je beperken in je mogelijkheden. Je misschien wel doen vastlopen in een nauwe kloof. Juist dan is het creeren van chaos een goede uitweg. Soms heel simpel door met een vieze vinger te vegen over een prachtig getekende berensnoet, of door met ogen dicht een klodder verf op je doek te zetten.

Ik durf zelfs te zeggen: Hoe langer je het moment van ordening uitstelt, hoe langer de chaos aanhoudt, des te meer je in je kunstwerk kunt stoppen aan informatie, intuitie en al wat je meeneemt tijdens het proces, en hoe universeler je werk uiteindelijk blijkt te zijn.

Lees meer >> | 2227 keer bekeken

Schilderij van het jaar 2015

Elk schilderij dat ik maak is een bijzonder schilderij. Het is een worsteling en een verrukking tijdens het maken, dat vaak meerdere jaren vergt. Het resultaat is collatoral damage, maar dan niet als gruwelijke schade maar als wonderlijk restproduct: Zichtbaar; tastbaar (liever niet met vette patatvingers) en met jaren olieverf aan gewicht.

Lees meer >> | 2037 keer bekeken

Een GROTE opdracht ?!

Hallo hella had je gisteren mij sms niet ont vangen jolanda

Nee, niets ontvangen

wat dom ik zocht n goede schilder es v n op dracht 6 x 1 x 1 ik open n leuke club in laren daar onze winkels verkocht zijn siebel juwels ik zocht wat a la mouling rouce

Ok, wil je een offerte? Dansende dames en mannen met cape en hoed? Op linnen of op paneel?

ik ben nog aan denken mouling rouce style is meer dames jaratels hooge hak 1 bij 1 heb jij die of moet die maken

Nee, dat moet ik maken. Denk je niet aan toulouse lautrec?

hee wat is toulous laret

op linnen wat was die naam toulouse

Een kunstenaar die in die tijd min of meer in de Moulin Rouge woonde en daar de dames en het publiek schilderde. Google maar, het is mooi en humoristisch. Hoe heb je mij gevonden....

Toulouse lautrec

ik sprak een dame die jou nr gaf woon jij in vlaardingen

Rotterdam

ha beter ja ik ben nog hard bezig maar dames verkoopt wat denk jij

ik heb 20 jaar bij me vader maar mij vriendin danste

zo als ik geleerd heb sex verkoot goed ook via schilderijen

Lees meer >> | 1749 keer bekeken

Koningsmarkt Kleiweg

27 April, koningsdag nieuwe stijl.

De cursisten wilden wel eens hun werk verkopen. Mij leek het een goed p.r. moment: De flyers waren klaar en nieuwe cursisten weer welkom.

Aan het eind van de dag was de tekst op, zoals Gwendoline, cursist en tevens Taal-Teken partner treffend formuleerde, en tekst hadden we nodig gehad. Aan het eind van de dag waren we ervaringen rijker, hadden intens begrip voor de foute kwinkslagen die marktmensen in herhaling rondslingeren, en konden het niet meer laten treffende opmerkingen te plaatsen. G. als woordtalent kwam op stoom. Waar ik het liet bij: "U ziet er kleurig uit, heeft u interesse in..", kwam zij met: "U verveelt zich vast!"  Het antwoord was een service de andere kant uit: "Nee, dat doet mijn vrouw.."

Lees meer >> | 2423 keer bekeken

Griephonden grijpen.

Lees meer >> | 2156 keer bekeken