Elk schilderij dat ik maak is een bijzonder schilderij. Het is een worsteling en een verrukking tijdens het maken, dat vaak meerdere jaren vergt. Het resultaat is collatoral damage, maar dan niet als gruwelijke schade maar als wonderlijk restproduct: Zichtbaar; tastbaar (liever niet met vette patatvingers) en met jaren olieverf aan gewicht.

Wat dat betreft zijn foto's dikke shit en daar werken geen adviezen tegenop, hoe goedbedoeld ze ook op de site www.schilderijvanhetjaar.nl/ staan

Toch doe ik mee, met 4 werken. Boom; Elektrobun; Krok en Face en Dorus. Ik krik mijn netwerk op, besluit eindelijk op facebook te stappen, openbaar maar met dichtgetimmerde privacy.

Kan dat?

Met 30 vrienden op fb zal ik de publieksprijs nooit kunnen winnen. Al is elk schilderij voor mij een vriend uit een parallel universum, dat, wie weet, daar wel uitdijt tot een wereld op zich, thanks to Steve Hawkins.