Salon des refusés
Hoera! Het is gelukt! Bijtijds was ik aanwezig waardoor mijn Jyske Ostkust en ik gestroomlijnd via de uitpaktafel de jury konden passeren.
Even werd het moeilijk toen een camaraploeg van Rijnmond tv mijn blijdschap spotte en een dikke microfoon onder mijn vrolijke smoel duwden. Ze stelden vragen als: Waarom bent u niet triest; is dit niet moeilijk voor u? Ik begreep niet waar ze het over hadden en vertelden hen hoe fijn ik het vond door te zijn en een plek verworven te hebben in de salon des refusés. Ik vertelde hen dat ik begrip had voor de zwaarte van de taak van de jury. Zelf zou ik dit niet kunnen zonder verstrikt te raken in een morele spiraal en het halucinerende effect van al die ritmisch voorbijkomende kunstwerken.
Helaas is niets van mijn betoog op het filmpje te zien:
http://youtu.be/Al4JgDl-VJM
Al met al ben ik toch zonder problemen de ballotage door en gestegen naar de verdieping 2 van LP2 in Rotterdam.
Naast mijn geschroeide kustlijn hangt nu een heftig werk "entartete kunst".
Helaas was ik verder zo onder de indruk van het gebeuren dat ik er pas aan dacht foto's te maken op weg naar de uitgang